Het toekomstige natuurpark Brialmont heeft vandaag te kampen met een verregaande ruimtelijke versnippering. Mede hierdoor is de programmatorische invulling van de groenzones gecompartimenteerd en is het gebied verre van optimaal ingericht voor de potentiële gebruikers. De verblijfsplekken liggen versnipperd en de wijk Oud-Berchem, dat zucht onder een groot tekort aan openbaar groen, wordt door de Binnensingel en de ring letterlijk afgesneden van de noodzakelijke groene ruimte. Een bijkomend probleem vormt de verblijfskwaliteit in de groenzones als gevolg van de geluidsoverlast van de ring. De beleving van de parkzones en de woonkwaliteit in de omliggende wijken wordt hierdoor negatief beïnvloedt. Bovenop deze ruimtelijke en akoestische problematiek ontbreekt het aan een duidelijke identiteit.

Tegelijkertijd heeft het park unieke restanten van de voormalige Brialmontomwalling die aan beide zijden van de ring bovendien een rijke diversiteit aan waardevolle natuur bevatten. De specifieke combinatie van natuur en erfgoed creëert mogelijkheden voor de ontwikkeling van een natuurpark waarin het spanningsveld tussen ruige natuur en de geometrie van het militaire erfgoed opnieuw zichtbaar en beleefbaar wordt gemaakt. Het ontwerp zet daarom in op de ontwikkeling van

Natuurpark Brialmont, een uniek erfgoed- en natuurpark als groene verbinding tussen oud en nieuw Berchem. In het ontwerp wordt sterk ingezet op natuurbeleving door middel van interessante wandelroutes over vlonderpaden en het aanbrengen van veel variaties en doorzichten in het landschap. De ecologisch meest kwetsbare zones worden juist gevrijwaard van betreding door recreanten, zodat ecologie en recreatie naast elkaar kunnen functioneren. Daarnaast wordt op verschillende plaatsen een verwijzing gemaakt naar de cultuurhistorie door het aanbrengen van reliëf in het landschap.